G'bye lovely New Zealand, hello brave Australia!
Door: Mir
Blijf op de hoogte en volg Mirjam
03 Maart 2010 | Australië, Brisbane
Nu weer bericht uit Brisbane, de stad die iedereen uitspreekt als {Brrisb'n}, en onze fransoos uit het hostel maakt er ook een leuke naam van; {briezbane} ;) Ik zit hier fris en fruitig met mijn nieuwe kapsel, dat ontworpen en uitgevoerd is door Iris. Jajaja - geldbesparen! :P Verwacht niet een heel heftig kapsel hoor, dat durfde ze niet :P
Waar o waar was ik gebleven? Oja Stewart Island. Ik praat jullie vanaf daar weer bij ;)
Stewart Island betekend voor mij vooral natuurnatuurnatuur en heel veel leuke vogels, mooie wandelingen en elke avond tot diep in de nacht het spel Yaniv spelen, die door een Israelier geintroduceerd werd. Daarnaast moesten 'de princessen' (bijnaam die Iris en ik opgestempeld kregen) een goede nachtrust hebben, dus werden we door Tom uit Engeland ingestopt en kregen we de meest fantasievolle bedtimestories te horen. : ) Heb nog nooit zo lekker geslapen, mocht me weer even een klein meisje voelen. ;)
Het vaste land onder onze voeten mochten we weer voelen bij Invergargill, waarna we -na 100 keer het spelletje ' 20 questions' - het spelletje spreekt vanzelf; je bent een ding/persoon, en de anderen moeten door 20 gesloten vragen erachter komen wie of wat je bent -gespeeld te hebben kwamen we aan in Dunedin. Van nagellakremovers tot pumba uit de Loin King, alles kwam langs :P Onderweg nog gestopt bij de oostkust, op zoek naar zeeleeuwen, dolfijnen en ander gespuis wat die dag niet kwam opdagen. Helaas helaas!
In Dunedin uit geweest, in een Karaoke bar ' This Love' van maroon 5 gezongen met Iris en een Noors meisje. Nog in wat andere clubs geweest, het uitgaansleven was nog opvallend bruisend voor een dinsdagavond. Het was leuk dat Dunedin ook wel een studentenstad is, vandaar.
Volgende dag vroeg op, en met onze brakke (overigens niet van de drank, meer van uitputting) koppies wakker worden in de chocoladefabriek, waar met een beetje fantasie de Willywonka's rond de chocoladewaterval dansten. Een paradijsje voor mij ;) Na me misselijk te hebben gegeten in de pas gemengde chocolade, de superzoette marsmallow-chocoladevissen (waar de NZ'ers dol op zijn) en rauwe cacaubonen stapten we de bus in, op weg naar.. het vertrouwde QUEENSTOWN! (L)
In Queenstown veeeeel gechilled, cappucino's terrasjes gegeten, leuke gezellige mensen ontmoed, uit gegaan, een trui met 'SWEET AS' erop gekocht (bevestigende uitspraak van Nieuw Zeelanders ;) ) En partyparty op Iris haar verjaardag! Er waren toen heel veel mensen die allemaal met Stray (de busorganisatie) reisden die we kenden, dus dat was echt heel leuk! Op dus de 14e van februari, waarop mijn trouwe reisgenootje geboren is, een piercing bovenin onze oren laten zetten. ('Iep, wat denk je van een piercing op je verjaardag?') en er staat nu een supermooie vlinder op Iris haar enkel. Allemaal op dezelfde dag :P Mijn body is overigens nog inkt vrij... nog wel :P who knows... hahah
Een paar partydagen later door naar Lake Tekapeau. Bijna chemisch blauw water steekt zich af tegen de laatste trekjes van de zuideralpen. Verder omhoog vloeien de alpen over in rustig glooiend landschap. We hebben daar nog een wandeling gemaakt, en lekker vroeg op bed gegaan... fftjes bijslapen (a)
Volgende dag door naar... Christchurch! Onze laatste track met Stray, en daarmee ook de laatste trek van onze reis door het gruwelijk mooie Nieuw Zeeland. Dit land heeft me echt geraakt met zijn schoonheid, het oneindigevan de natuur ervaard, de -per uur- veranderende landschappen, die ongenadig in elkaar over vloeien. De heldere luchten, de schitterende bergen, het betoverende landschap van de Tangoriro, en de stille vlakte van de oostkust van het Zuider eiland. Allemaal mooi, betoverend. In Nederland weten we echt niet meer wat natuur is, als je in Nieuw Zeeland bent geweest. Maar geloof me, wat kan de wereld mooi zijn als je echt alleeeeeen maar natuur is. Dan besef je je toch wel hoe wij mensen onze hele omgeving beinvloeden met het bouwen met onze gigantische steden en snelwegen. Ik wil niet emigreren, ik zie ook wel de schoonheid in Europa, maar o o wat is dit land toch supersuper mooi.
In Christchurch zijn we naar een vrouwenhostel gegaan. Super tuttig, maar wel even heerlijk rustig. Tot diep in de nacht films gekeken. Weggesmult bij de Titanic (l) en the notebook, en de derde avond nog Blackbook (zwartboek, die hadden ze ook!) Lekker stapels wafels gebakken, en dan dvdtje erin, smullen maar!
Toen op zaterdag de 20e januari moesten we definitief afscheid nemen van mijn droomland, die vanaf mijn tiende al in mijn hoofd rondspookt. Backpack op je rug, daar gaan we weer! Met zoveel mooie herinneringen en ervaringen stapten we het vliegtuig in. Het was helder die dag, dus we konden super mooi uitkijken totdat de laatste contouren van Nieuw Zeeland met de horizon versmolten. G'bye beauty!
Toen weer op weg naar het oude vertrouwde stoere Australia, waar mijn voetsporen weer verder gaan...
In Sydney zaten we in het vertrouwde hostel, de G'day, waar drie maanden geleden deze reis begon. Toen stapte daar nog een verlegen meisje een beetje onzeker binnen, en dat is zekerzeker wel veranderd. Leuk om in hetzelfde hostel te zitten, weer bekenden tegen te komen. Sydney zelf raakte me nog even als altijd, zo'n superstoere stad vind ik dat! De zakenmannen die met een zonnige dag met hun zonnebrillen door de stad lopen, en zo uit de films van James Bond gestapt zouden kunnen zijn, de superslanke vrouwen, stuk voor stuk filmsterren, het schitterende Hyde Park, de Botanic Gardens, het Operah House waar ik maar niet op uitgekeken kan worden.. de hele sfeer in de stad, echt alles is gewoon... Sydney. Zo super gaaf! Ja. - I LOVE SYDNEY! Ik ga er alles op alles zetten hier nog een keer terug te komen. Desnoods een jaar te werken, ik voel me echt thuis daar.
Ik dacht dat ik alle mooie plekken van Sydney al gezien had, maar een bekende local die ik in Queenstown heb ontmoed, had me nog alle mooie secret places van Sydney by night laten zien... echt leuk was dat! :D
Vanuit Sydney hebben we omhoog gereisd naar Port Mequiry, waar ik voor het eerst in mijn leven gevist heb (helaas niets gevangen, de visjes vonden het brood wel heel lekker, maar omzijlden de haak... de slimmerds :P) op het strand geslapen, (slechts een kwartier geslapen omdat ik echt helemaal lekgestoken werd door de mugjes!!!) zonsopgang gezien, en verder richting Byron Bay gereden.
Byron bay is een hippiestadje aan het strand. (jaja ik zoek ze wel op - de hippies ;) ) Heerlijk relaxed stadje, een paradijs voor stoere surfdudes, backpackers en andere mensen die het reisavontuur opzoeken. Iris en ik hadden in Sydney een tentje gekocht, en die voor het eerst op de camping 'The Art Factory' uitgeprobeerd. De naam van de camping deed zijn ere aan het uiterlijk, overoveroveral was geschilderd, in de mooiste kleuren. Het vrolijkte de omgeving enigzins op, want we hebben daar echt super veel regen gehad! Na twee nachten gekampeerd te hebben was alles nat, en zijn we toch maar naar een hostel gegaan.
We hebben in Byron nog een oude bekende, Caroline, ontmoed, waar we ook de reis van Melbourne tot Adelaide gemaakt hebben met de auto. Een vertrouwd maatje dus, die we ook al in NZ weer hadden ontmoed, en hier weer bij toeval! Zo grappig! Met haar hebben we nog een paar dagen opgetrokken. We hebben een wandeling gemaakt langs de kust, waar we echt overal dolfijnen zagen! Zoo gaaf, er waren ook mensen aan het surfen, en die surften dus tussen de dolfijnen!
Ik ben in Byron Bay op zondag nog met Iris en Caroline naar 'de kerk' gegaan, ik zet het bewust tussen aanhalingstekens, want het ging er echt heel anders aan toe dan in een 'echte kerk'. Het was een oud gymzaaltje, omgebouwd tot kerk, waar een heel erg spiritueele dienst werd gehouden. Alle inwoners van Byron (allemaal hippies of course ;)) kwamen daar. Ik moet toegeven dat ik het misschien neit zo heb met het dansen in een kerk, maar ik werd zeker wel geraakt toen vrouwen en mannen afzonderlijk van elkaar a capella - zonder muziek - een soort mantra gingen zingen. brr kippevel op mijn armen, en kleine traantjes in mijn ogen. Ik ben er de hele dienst gebleven (3 uur lang!) Iris en Caro gingen eerder naar huis. Ik heb nog gepraat met een paar mensen daar. Ik vond het heel leuk om te ontdekken hoe zei over het geloof dachten, en hoe anders dat is met de kerk waar mijn ouders naar toe gaan. Ik vond het wel een hele verwarmende gemeenschap, iedereen stond zo open voor elkaar, en ik heb met heel veel mensen gepraat, die allemaal heel nieuwschierig zijn naar jou en hoe jij leeft. Het heeft me zeker ook wel een andere blik op het geloof gegeven, en ik merk dat ik het leuk vind om vanuit verschillende hoeken ernaar te kijken. Maar wat God ook moge zijn, ik geloof denk ik meer in een God als de natuur. En als dat waarheid is, dan leef ik.
De laatste dag in Byron zijn we naar Nimbin gegaan, een zo mogelijk nog leuker hippiestadje dan Byron. De weedgeur drenkt tot in de kleinste winkeltjes door, en ik had echt een beetje het idee dat ik me lichtjes in mijn hoofd voelde toen ik daar rond liep. Het was wel heel leuk om er te zijn, echt gave locals gezien! :D Gek genoeg wordt het drugsgebruik hier oogluikend toegestaan door de regering. Elke tourist gaat hier dus los :P Ik niet, als Hollander is het natuurlijk helemaal niet interressant meer. :P En daarnaast vind ik een keer uitproberen wel ok, maar veelvuldig gebruik ben ik echt wel strikt tegen. (begrijp me niet verkeerd please) Maar je kon er echt de gekste dingen kopen, van mushroommuffins tot een hele medicijnkast met pilletjes, drugsworld biedt je veel aan ;)
Toen doorgereisd met twee Nederlandse meiden in de auto naar Brisb'n, waar Iep en ik nu nog zijn. We hebben wwoof'en op een paardenboerderij in het vooruitzicht, dus dan weer even een vaste plek waar we even tot rust kunnen komen. Tot die tijd gaan we proberen het super leuk hier te maken in rainy Brisbane.. het regenseizoen duurt nog fftjes, dus daar moeten we even door heen! Maar ik mag niet klagen als ik de verhalen over jullie sneeuwwinter hoor! Was niets voor mij geweest, ik had de hele winter paars rondgelopen denk ik. :P
Okidoki, ik rond het weer af! Tot de volgende keer!
Liefs!
Mirj'm
ps ik maak niet meer echt regelmatig een blog, dus als je niet steeds wilt hoeven kijken, kan je ook hier links naast je email invullen, en dan krijg je een berichtje als er weer nieuws van me is. Volgens mij wordt je niet zo erg gespamd door deze site. ;)
-
03 Maart 2010 - 08:44
BIMBEM:
Je komt zo wel in aanraking met een heel andere wereld. En dat kan niet verkeerd zijn.
Nog wat van de olympische spelen meegekregen (drama's Sven Kramer)? -
03 Maart 2010 - 17:52
Martha:
lieve,lieve Mir,
Fijn weer even je vervolgverhaal te lezen. Ik lees,dat je nog steeds "veel geniet van", van de natuur en alles wat je pad kruist. Kennen wij die bekende local ook?
Is Iris met plakband bezig geweest of kent Iris andere foefjes? Ik herinner me nog eens dat..... jij je pony heel kort had! Moeders!
En de bedtimestories Mir, van welk gehalte waren die van Dribbel of Harry Potter? Wat fluisterde hij in jullie oortjes?
Goodnight princessen of the whole world?
Sommige woorden zijn alleen voorbehouden aan vaders en moeders hoor!!
Hoe mooi beschrijf je je geloofsontwikkeling. Ik herken dat van in en na mijn kibboetstijd. (Ik heb in de kibboets:
Ayelet Hashahar(Morgenster) gewerkt, vlakbij Metulla, en de Libanesche grens.)
Ik kwam uit een Gereformeerd Synodaal gezin en ging mij ook afvragen,is er nog meer dan dat? Zou het ook anders kunnen? Wij zijn op onze uittocht, uiteindelijke beland in de Peper."k Ben benieuwd waar jouw uittocht naar toe leidt. Lieverd, veel plezier bij de paarden.
De hartelijke groeten dikke knuffels,ook voor Iep.
Mam
-
03 Maart 2010 - 18:22
Jaap:
't Is toch werkelijk de wereld op z'n kop, mocht daar letterlijk nog geen sprake van zijn: Verlangen naar een tijdje werken OM TOT RUST TE KUNNEN KOMEN!!! Loop je daar ook op je handen? -
03 Maart 2010 - 19:00
Pia:
Hoi lieve Mir,
het is niet zo'n heftig verhaal als je vorig verslag, gelukkig maar, wij moeten ook een beetje uitrusten van al die heftige dingen die jullie doen.
beetje naar de "kapper" , beetje eten en drinken op terrasjes, jullie hebben het maar zwaar.
en dan die hippie's, leuk zo'n dorp!
Die kerkdienst klinkt leuker dan die wij vroeger hadden. gebruiken ze tijdens de dienst ook hasjhies?
Is een piercing boven in je oor niet pijnlijk??? wij noemden het vroeger gewoon gaatjes in de oren. ik heb aan elke kant 3 op een rij. Dus 6 piercings, hippe tante hé!jajaja.
taatoo heb ik nooit gedaan, heb ik altijd jammer gevonden, neemt niet weg dat een vlindertje wel mooi kan zijn.Bij wat voor familie gaan jullie nu woofen en nu maar achter de schoap'n aan te paard joehoe. of doen ze dat tegenwoordig op een squat! stuk minder leuk natuurlijk.
Mir, zelfs Roelof krijgt Australie kriebels van al je verhalen, nu nog het vliegtuig in.
De winter is bijna voorbij, sneeuw is gesmolten, de winterakoniet steekt zijn geel kopje boven de bladeren uit. Het wordt nu echt lente!!!
doei Mir dikke kus van Roelof en Pia -
03 Maart 2010 - 21:45
Jeannet,:
hoi mirjam,
ik ben heel benieuwd welke coupe iris heeft geknipt. ze heeft vroeger wel wat op een barbiepop geoefend die nogal kaal uit de strijd naar voren kwam. ook heeft ze ooit haar eigen wenkbrauw afgeknipt.
stiekeltjes zullen het niet zijn neem ik aan.
verder heb je weer een prachtig verhaal geschreven. je schrijfstyl wordt steeds poëtischer en schilderachtiger.mocht medicijnen niets worden heb je nog een talent achter de hand.
voorlopig is het nog steeds genieten van het leven daar. ik wens je heel veel plezier tijdens het 2e wooffproject en hoop voor jullie dat je mag peerdjehupsen(zoals sebas het vaak noemt).
veel liefs ook voor iep.
jeannet.
-
04 Maart 2010 - 10:12
P.S. Martha:
Lieve Mir,
Onderweg wandelend met Elsje schoten me nog wat zaken te binnen.
Mijn "Natuur"ervaring (wat ik ook God noem)in Bergen-Belsen, waar even de spotlight op het karkas van een voormalige barak stond, toen ik daar ploeterend in zo'n dertig centimeter sneeuw, een foto op de terugweg wilde maken. De zon had de hele dag niet geschenen.Plots uit het niets ging de zon schijnen. Ik nam de foto en weg was de zon.De hele dag bleef het verder bewolkt. Deze barak is weer vrijgelegd, gedocumenteerd en onderzocht, door groepen jongeren van verschillende nationaliteiten. Men wilde op deze plaats, waar zoveel mensen zijn gestorven van verdriet, honger,dorst,kou,hard werken,uitputting en mishandelingen een positieve plaats maken.
Op deze plaats is met de modernste technologie aan de opgravingen gewerkt.www.jugendarbeit--in-bergen-belsen.de
Ik heb dat positieve, noem maar liefde daar
ervaren.
Toen ik dit aan mijn Peper-vriend Paul Steverink vertelde zei hij mij: "Martha, deze ervaring moet je opsturen naar Trouw".
Dat ga ik nog doen.
Even iets heel anders, Een alternatief voor een tatoe.Koop 100 prachtige plakplaatjevlinders en geef die ergens een plekje.
Zo blijft het iedere keer een verrassing. Ik heb een nieuwe bril, waar ik ook steeds andere stukjes op kan zetten.Zo blijf je tenminste interessant als je haar eens een keer niet goed zit,of iets anders.
Dit moet ik ook nog even kwijt over mijn
"nepperd",(ik heb een 2e hands nepbontjas gekocht).
Voor de vakantie was het op school, 15 graden,en het vroor buiten, dus je kunt je voorstellen, hoe zowel de leerlingen als docenten in jassen liepen, zaten of met dekens om. Mir, zo had je hier ook je "paarse" tijd kunnen doorbrengen.
Een van mijn leerlingen, een heel leuke vrouw, echt waar, vroeg aan mij: "Martha", wie loopt er nu zonder zijn velletje in Afrika? We lagen allemaal dubbel. Ik zei:"Joh, dit is nep,
dat risico wil ik niet lopen, dat jullie met bussen verf achter mij aan lopen en mijn jas gaan besmeuren. Trouwens,mijn "nepbeest" moet nog ontdekt worden. Maar wie weet.....
Wat betreft die leuke laarzen, ik heb maat 39!
Ik ga nu zo naar Assen,
Veel plezier nog ervaringen rijker.
Trouwens, heel lief, dinsdagavond stonden Chantal en Eline voor de deur, met een doos eigen gebakken koekjes. De koekjes hadden de vorm van jouw Mirjam's handje!
Ze waren op weg naar hun presentatie over hun kunstarm. Heb nog niet gehoord hoe het afgelopen is. De lieverds durven bijna niet op jullie verhalen te reageren, omdat jullie zoveel meemaken en alle avonturen van hen daarbij in het niet vallen. Ik zei meiden:
Volgend jaar beleefd Mirjam ook wel wat minder, vermoed ik, ja dat was ook zo. Hoop voor je dat ze toch weer gaan reageren. Want wat jij nu allemaal meemakkt, gun je ook vast aan hun. Welterusten, lekker slapen. "Dag liefste meisje van de hele wereld". Knuf, mama
-
04 Maart 2010 - 18:40
Lubke:
Dag lieve Mir,
we hebben je al gemist afgelopen zondag, en opa en oma waren HEEL blij met je telefoontje. En een kaart!
We zullen maar niet over de drugs vertellen.....
GRAPJE!
Ik ben altijd heel blij met de verhaal en ook met je foto's: ik wil je nieuwe coup zien!!!
Hier begint heel langzam de lente.... de sneeuwklokjes en crocusjes sta je nu te missen!!
Groet Iris
Liefs, Lubke
-
07 Maart 2010 - 11:50
Petra:
Hallo Mirjam,
Ik heb net genoten van het nieuwe reisverslag van Richelle en Maaike en zag jouw reactie staan. Ik heb daarom even naar jouw blog doorgeklikt en lees dat jullie ook volop genieten van het leven Down Under. Leuk om te lezen en zo herkenbaar. Jullie zitten volgens mij niet zo heel ver van elkaar.
Ik heb een foto van Richelle haar Chinese haarcreatie gezien,ze was inderdaad net een Barbiepop, maar de krullen zijn nu gelukkig weer terug hoor!
Nog veel plezier.
Groetjes, Petra (moeder van Richelle)
-
07 Maart 2010 - 20:58
Majella:
Hoi Mirjam,
Dat je wat minder verlegen zult zijn als je terug komt verbaast me niet met zoveel indrukken en ervaringen! Het is je persoontje aardig aan het vormen lees ik wel en daar is helemaal niets mis mee! Mocht je overigens ooit heimwee krijgen naar '20 questions'... wij hebben het in huis!
Blijf genieten van alles om je heen en tot in je volgende blog.
liefs, Majella -
14 Maart 2010 - 09:31
Martha:
Lieve Mir,
Ik had het je nog steeds willen zeggen. Chantal en Eline krijgen w.s. een tien voor hun werkstuk. Verder mogen ze hun werkstuk nomineren bij de RUG om mee te doen aan een prijs.
Doei, lekker paardrijden en daarna vooral lummelen en vervelen, is heel goed voor jullie rust en verwerking.
Doei lieverd, kus, mama -
15 Maart 2010 - 08:04
Karin Vos:
Hoi Mirjam,
Ik sprak je moeder gister, en heb je mail adres gekregen, meid! wat doe jij allemaal spannende dingen, je geniet er erg van zo als ik alles lees.
Australie, lijkt mij ook een geweldig land, maar ja is niet voor iedereen weg gelegd hahaha.
Ik hoop dat je nog een ontzettende fijne tijd daar mag beleven.
Ik blijf je site volgen, en heel veel succes, en vooral overal van genieten.
Lieve groet Karin -
23 Maart 2010 - 12:04
Monica Edelenbos:
Hoi Mirjam,
Eindelijk eens een berichtje van mij. Had het eind vorig jaar een keer geprobeerd, maar nu het goede adres van je ouders gekregen. Vlgs mij heb je het behoorlijk naar je zin ( heb Martha ook net gesproken hoor!). Wat heerlijk zo'n reis, een leven lang kun je er op terugkijken ( hier spreekt 'de oude garde')
Was een beetje aan dit systeem gewend geraakt door Mattijs; hij was in Canada, Vancouver tijdens de Olympics. Ik ga zo eten, Anne heeft gekookt. Ik kan niet zelf koken, heb nl mijn been gebroken, al 6 weken geleden, moet nog 6 weken in het gips. Mag nu voorzichtig met krukken proberen te lopen. Jammer....jammer, want ik was anders ook bij de 10 km van Sven Kramer geweest. Bedenk me net dat dit geen reactie is op je reisverslag, maar een uitgebeide mail.
Mirjam, veel plezier en geniet van alle dingen en uiteraard mensen.
liefs, Monica Edelenbos -
24 Maart 2010 - 20:32
Lia Van Balen:
Lieve Mirjam!
Het is alweer een poosje geleden dat ik je site heb bezocht. Van de week heb ik Jaap even gesproken en gevraagd hoe het met je gaat.
Jaap vertelde hoe je van je reis geniet en dat je
aan het paardrijden bent
geslagen en daarbij groepjes mensen begeleid
op je tochten.
Mirjam zou er ook maar iets zijn wat je niet hebt gedaan in dit grote schitterende avontuur?
Als ik alles zo lees dan blijf ik bij wat ik je eerder heb gezegd, dat je zo boeiend kunt vertellen. Het voelt bijna of ik zelf door Tom uit Engeland word ingestopt en hij mij bedtimestories voorleest. (zou ik best eens willen hoor, voor de verandering)!
Mirjam meisje, geniet en blijf genieten van al het schoons. Ik wens je nog een fantastische tijd toe.
Lieve groeten van mij, Lia
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley